Jak wyglądały Wasze początki w DDLG/ABDL? Kiedy zorientowaliście się, że to właśnie to? Pierwsze doświadczenia? Spotkania? Czy wszystko było tak, jak sobie wyobrażaliście? Ktoś się zechce podzielić swoją historią?
U mnie to było tak:
Z powodu stresu w szkole zacząłem się moczyć w nocy w gimnazjum. Zacząłem chodzić w pieluchach na noc. Im więcej stresu tym było to bardziej prawdopodobne. W technikum jakoś tam przestało. Inne otoczenie i mało hejtu w moją stronę i nie stresowalo już mnie tyle rzeczy. Chyba że egzaminy :D ale czegoś mi brakowało właśnie. Tej pieluchy na dupsku i poczucia bezpieczeństwa, komfortu. Zacząłem chodzić w nich też w dzień. Myślałem że jestem jakiś nienormalny i sam z takim upodobaniem. Po paru latach trafiłem przypadkowo na stronie jakiegoś psychologa na artykuł o ABDL i wtedy dowiedziałem się że nie jestem w tym sam :p
Mi z wiekiem przestały się podobać partnerki w moim wieku a coraz częściej spoglądałem na młodsze które mógłbym otoczyć opieką. Kilka lat temu zaczął się trend na gadżety typu majtki z napisem "Yes daddy?" i odkryłem że strasznie mnie kręci coś na granicy udawanego incestu i prawdziwej różnicy wieku. Zacząłem internetowo od pisania na np. 6obcy z 18 latkami które lubiły starszych facetów i chciały pofantazjować. Potem odkryłem ten portal i miałem tu swoje internetowe relacje które jednak nie przerodziły się w nic konkretnego. W tym roku poznałem na 6obcy dziewczynę którą bardzo kręciła różnica wieku i spotykaliśmy się wielokrotnie na zabawy w klimatach ddlg/bdsm. Niestety nie jesteśmy już razem ale za to jestem pewien że to jest to czego szukałem i powoduje że jestem spełniony w sferze romantyczno-erotycznej.
Z powodu stresu w szkole zacząłem się moczyć w nocy w gimnazjum. Zacząłem chodzić w pieluchach na noc. Im więcej stresu tym było to bardziej prawdopodobne. W technikum jakoś tam przestało. Inne otoczenie i mało hejtu w moją stronę i nie stresowalo już mnie tyle rzeczy. Chyba że egzaminy :D ale czegoś mi brakowało właśnie. Tej pieluchy na dupsku i poczucia bezpieczeństwa, komfortu. Zacząłem chodzić w nich też w dzień. Myślałem że jestem jakiś nienormalny i sam z takim upodobaniem. Po paru latach trafiłem przypadkowo na stronie jakiegoś psychologa na artykuł o ABDL i wtedy dowiedziałem się że nie jestem w tym sam :p